Vader Toon is na het verliezen van zijn vrouw niet in staat hun gevoelens te tonen aan hun zoon Chris. Hij slikt zijn tranen in en groeit de hoogte in, nog verder van Chris af. Chris moet op tjd zijn vader zien te bereiken voor hij beide ouders verliest.
Dit project was een speciaal traject binnenin het afstudeertraject van de Nederlandse Filmacademie, genaamd "X-project" door de hoeveelheid vfx-werk die er aan te pas kwam. Nadat we het groene licht hadden gekregen, hebben we een heel onderzoeksproces doorgaan om te ontdekken hoe we ieder frame een schilderij konden maken.
Maart - Juni 2021
Toen langzaam maar zeker de beelden van VFX kwamen, nam ik het weer over van Gijs de Groot. De kleurnabewerking, titels, sound design en tussentijdse opleveringen door Lot verliepen volgens mijn planning.
November 2020 - Februari 2021
Voor deze unieke stijl was er veel feedback nodig vanuit regie en veel schilderijen vanuit onze production designer Sarah van den Bosch, dit proces hield ik in de gaten, zodat er geen uitloop zou komen op de vfx planning.
September - Oktober 2020
Tijdens het modellen van de hoofdkarakters, moest er veel getest en vastgezet worden. Welke soort verf, de montage, hoeveel moeten we bij elkaar komen om te bespreken? Dit waren allemaal vragen waar ik me mee bezig hield. Ik was ook het aanspreekpunt voor iedereen die met de post te maken had maar niet onder VFX viel.
Idris Bakker, producent, had mij erbij gevraagd aangezien zij verder nog 2 andere films moest maken en met deze techniek moeite had om dit te produceren. Aangezien Gijs de Groot vanuit VFX een heel groot deel van het coördineren op zich had genomen, kon ik me focussen op het contact met de overige departementen en de afspraken met hen persoonlijk begeleiden.
Het begeleiden bij het afwerken van beeld, geluid en titels tot het uiteindelijke product.
Terwijl het VFX-team druk bezig was om alle verschillende stappen voor een 3d-animatie te zetten, zorgde ik voor alles daarbuiten. Schilderijen moesten met een geprint voorbeeld aangeleverd worden, en met consistente fotografie opgeleverd worden, ik begeleidde dit traject.
De unieke geverfde stijl die we wilden bereiken betekende dat we vaak met zijn allen zaten uit te denken hoe we iets gingen aanpakken en inplannen. Veel van mijn tijd heeft gezeten in deze overleggen voorbereiden en begeleiden.
Met zoveel mensen die alles maken van ieder aspect van wat we zien in de film moet de regisseur op een slimme wijze op de hoogte zijn en keuzes gemaakt hebben over alles. Daarbij is het ook zo dat het uitleggen van bepaalde informatie het beste per zaak bepaald kan worden, voor animatie is het uitbeelden bijvoorbeeld een belangrijke bron van begrip. Omdat dit in COVID-tijd is gemaakt, moesten er veel voorzorgsmaatregelen worden genomen.
We konden niet altijd persoonlijk aanwezig zijn, dus tussen overleggen en mails, kwamen er Shotgun playlists om te zorgen dat iedereen op de hoogte was. De feedback-rondes deden we met elkaar in een klaslokaal wanneer dit qua beschikbaarheid uitkwam, vaak bijgesprongen met digitale ondersteuning voor zij die deze luxe niet hadden.
De samenwerking met de verschillende departementen was af en toe lastig, maar we hebben alles gehaald zonder al teveel vertraging. Uiteindelijk hebben Sarah en ik de foto's zelf genomen met de instructies van de cinematographer.
Dit project heeft meegedaan aan de VFX Competitie genaamd The Rookies, daarom link ik graag naar de door ons verzorgde pagina met een beschrijving vanuit het VFX-oogpunt geschreven door de VFX supervisors: Eline Oppewal en Stan Oversteegen